گاهی اجمالی به تاریخ دوره پهلوی و مطالعۀ اسناد برجای مانده از جنایتهای این رژیم بیانگر شبهای دیرپا و ظلمت بیانتهای آن دوران است.
سردی سلولهایی که پشت دیوارهای بلند زندان، از هر طرف عرصه را بر مردان و زنان انقلابی تنگ کرده و قامت بلند و استوارشان را در تنگنای حصارها و زیر سقفهای کوتاه خم میکرد نیز نتوانست اندیشۀ آزاد و چشمان بیدارشان را اسیر و خاموش کند.
این نردههای فولادی و دیوارهای بلند، این سلولهای درد و اتاقهای شکنجه و این مأموران عذاب و شکنجهگران آزادی، حرفهای زیادی دارند برای گفتن...
«شکنجه گران میگویند» روایتگر اعترافات بهمن نادریپور (تهرانی) و فریدون توانگری (آرش)، دو تن از مشهورترین شکنجهگران ساواک در زمان شاه است که پس از انقلاب، در زندان یا در دادگاه بیان میکنند و سپس در روزنامهها منعکس میشود. این کتاب بخشی است از کارنامۀ سیاه ساواک، به انضمام اسناد و آلبوم تصاویری از آن دوره که نمایانگر جنایاتهای این سازمان مخوف است.